günler bardaktan boþanýrcasýna akýyor çýplak ayaklarýmýn arasýndan, bir özlemi ýslatýyor, ýslandýkça semiriyor ciðerimde yapraklanýyor kara damarlarýmda, tomurcuklar atýyor, saplanýyor uykulu bir sabahýn koynuna,ister istemez sabah uyanýyor bir günü daha ayaklar altýna soðuk, kirli çamaþýrlar gibi boylu boyunca seriyor ayaklarým üþümüþ ciðerim solmuþ tomurcuklar karada, derede çoðrafyasýz ürüyor saplantýlar, kadýný, erkeði, çocuðu, camdaki güzeli ele geçiriyor, sesi kýsýlmýþ bir esintiyle, o saatten sonrasý gece karasý, özlemi boþ daðlar gibi kurumuþ topraklar gibi çiðner, çiðner baloncuklarý patlatýr üþür, gündüz gece sadece ayaklarýn çýplaðý deðil, göz pýnarlarýnýn aktýðý, elmalarýn çýrýlçýplak soyunduðu , çocuk yanaklarý, saplana, saplana üþür, üþürüm, üþürüz... Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.