Ey Aþk’tan uzak kalan kiþi
Zihnimin ücrlarýn da sinlenen sevda yarasýydýn em’siz
Yasaklý düþler tuzak rû be rû hallerin ayan
Dilindeki sözlere tezat þiiler asýlýr yargýsýz infaz edilir tüm eylemler
Sen bana teðet geçerken ben kendi dilimdeki lisanla dökülüyordum yalnýzlýðýn koynuna
Kendi yalnýzlýðýmla aðlýyor ve yine kendi aynamda cehremi kesiyordum parça pinçik
Benimde var geceden siyah gizlerim
Karanlýk sokaklar gibi izbe ve metruk hallerim.
Sonra hüzünle beslenen derin delhizlerim ve daha birçok þey
Öyle çok sarhoþ gecelerim var ki tüm fallarýmda çýkan
Zaman tüneline eklenen kaybolduðum yýllarým
Sen bilmezsin yüreðimin bu yýkýk dökük duvarlarýný
Alt yazýlý bir filmin fragmaný gibi karmaþýk ve anlamsýz aðlamalarý hýçkýrarak günceller hayat döngüsü
Ben kendi habitatýnýn baþ rolünde perdelerin ardýnda sürgün o ölümlü
Fani de diyorlar esasen
Bazen hoyrat esiyor iklim buralarda, bazen haydut bir kavganýn önünde diz çöküyor bir lokma bir hýrka geziyor
Mecnundan miras münzevi hallerim
Sen bana bakma söylediðim þarkýlara takýlma
Kayýp çocukluðumun öksüz melodilerini ezber etmiþ zihnimin þirazesi kayýk
Küçük fýsýltýlar eþlik eder bazen, bazen uluorta haykýrýr kulaklarým saðýr ve bazen de dilimde jilet kesiði kangren olur dolanýr kalabalýklardan uzak
Ve sen sevmelerden söylemler ekerken þiirlere hangi yalan kavganýn ortasýna mihladýn ki böyle damarlarýmdaki kan çekilir tenim solarken kýþ rehaveti bedenime çöker
Haydi, bir aðýt yak yalanda olsa biraz hüzün þöyle aþýk’ý mechur makamýndan.
Nuray AYHAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.