Eylül’dür benim bir diðer adým.. Yapraklarý dökülen sonbaharým ben Hiç yaz olmadým..
Sol yanýmda sýzýsý hiç dinmeyecek Bir yaradýr Eylül.. Yarým kalan baþlangýçlarým Uyutmayan anýlarým Öldürmeyen acýlarým Ve bir ömür mahkum olduðum Sonsuz mateme Eylül’de boyandým.. Hüzün düþtü payýma Soluðum kesildi Nefessiz kaldým.. Eylül’dür benim bir diðer adým..
Eylül’de doðdum ben Eylül’de öldüm Eylül’de yandým ben En çok Eylül’de dondum..
Ve insan; Daima sevdiðiyle imtihan olur Bu hayatta.. Giden ömrümden gitti Ben geride kalandým Yusuf’un vuslatý Hakk’a Ben Züleyha’nýn sabrýnda sýnandým.. Her ayrýlýk bir hüzün taþýr. Hüzün yüreðime teslim Ayrýlýk sonbahara Umudum baki olana.. Çünkü ben Sonlarýn baþlangýcýnda sonsuzluða Talip olandým... Eylül’dür benim bir diðer adým
Eylül’de doðdum ben Eylül’de öldüm.. Eylül’de yandým ben En çok Eylül’de dondum..!
Seyyal Tanýr /26.03.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyyal TANIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.