OL...
Bir hümayunsa çöreklenen geceye
Yazmak ne ki öncemde asla var olmayan bir neþe.
Mevsimden öte mevsimsiz iken þiarým
Ültimatom kadere de elbet yok itirazým.
Tapusu bende sevginin ve de þehrin.
Þiirlerle ördüðüm dalgalý saçlarý aþkýn
Sancýlý bir gülüþse içimde saklý nazýn
Elbet bitmez acýsý.
Çemkiren iblise duyduðum öfke
Elbet yýldýramadý beni sevmekten de öte
Sahiplendiðim bir duygu ki umut
Bata çýka yol aldýðým ufkun
Hala saklý tuttuðum þeceresinden
Firar eden bir nota gibi
Salýnan ruhumun rotasý.
Beylik bir esinti boðaza nazýr
Sönük bir ateþ içimde saklý aþkýn hatýrýna
Þevkle yazdýðým üç beþ satýr
Ýyi ki de yalnýzlýk var.
Kader iken deþifre eden kederi
Renklerin biri sönüp biri yanarken
Sönmedi gitti yüreðimin feneri
Sancýlar dalgalandýran ruhumu
Sanrýlar tutuþturan varlýðýmý
Acýyla kýyama durduðum her dua vakti
Ölüp gitsem erkenden ne ki?
Hüzün coðrafyasýna iþaretlediðim
Daðlar, tepeler.
Ovasý yok hani içimdeki sefil ülkenin
Bir denizsem sevdalandýðým kendi sesim
Bir bulutsam uçmalara doyamadýðým
Bir ruhsam
Bedenime sýðamayýp sonsuzluða firarým
Elbet saklý Allah’ýn nezdinde
Gözümü sakýndýðým kimse
Saklý yürekte, dilimde
Mayhoþ rüzgârýn çapkýn uðultusu
Taþ olsa çatlar içre dönük bekleyiþin
Zaman zaman tutulan nutku.
Sihirli bir küre adeta kalemim
Dokuduðum, söktüðüm kumaþý adeta yüreðin
Hala sakin kalmayý baþaramadýðým
Sözcüklerimle yatýp dokuz doðurduðum.
Mevsimin nazlý þeceresi
Bir dokun bin ah iþit misali
Sökün eder de eder iç sesin cýrtlak hevesi
Hala meþgule verdiðim mutluluðun
Zaman zaman tükenen nefesi.
Rivayet o ki;
Yakýnmýþ mutluluk.
Ýçime çöken rehavet sonrasý
Deli fiþek bir tebessümden sonrasý akla zarar
Coþkumla uçtuðum o izafi rüzgâr
Melun gölgem meþum sevdam
Her kanat çýrptýðýmda yanýp sönen
Yürekten firar eden son rüyam
Meðerse gözüm açýkmýþ
Demem o ki;
Lafügüzaf içimden taþan son ferman
Hele ki Rabbim, ol dedi mi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.