A R A D I M
109- ARADIM
Sýlayý rahime gittim, sýlaya,
Doðduðum evimiz, olmuþ virane,
Bahçede lalezar içi çöp hane,
Anamý, babamý, candan Aradým.
Yaþanmayan evin içi toz toprak,
Pencereyi kapatmýþ tahta kapak,
Lime lime olmuþ, yüklükte yatak,
Örtünecek yün bir yorgan Aradým.
Müsandere’de kalmamýþ, un, kumpir,
Her yer doðal, ezelden beri bakir,
Ocakta durur, isli ibrik bakýr,
Ateþi yakacak, odun Aradým.
Sokakta oynuyor, küçük çocuklar,
Ünlenen sedayý kesmiþ, komþular,
Pabuç izini silmiþ, akrabalar,
Derdimi bölecek, yaren Aradým.
Bahçenin durumu perma periþan,
Yeþeren aðacýn hepsi kuruyan
Haline bakýp çok olur, aðlayan,
Koyu sohbet eden, dosttan Aradým,
Süleyman YILDIZ’ ýn, gönlü yaralý,
Yüzü gülmez, kara bahtý karalý,
Çektiði dertler, üst üste sýralý,
Doðduðum yeri hasretten Aradým
EKÝM
Süleyman YILDIZ
(Lemos 5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.