MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Doğuda Harelenen Gün
mimoza2023

Doğuda Harelenen Gün


Doðuda Harelenen Gün

Ben kör kapýlardan girdim çýktým dünyadan
Kör býçaklarý biledim bileklerimde
Kýrmýzý kanadý alným
S/aðrýmdaydý kalbimin kulaklarý
Kýsraklarým doludizgin daðlara
Duydum,gördüm,iþittim duayý
Ýç sesimle konuþtum...

Geçmiþ’imi birlikte yedik,ebemkuþaklarý,yýldýzlar ve geceyle
Sense diðer yarým olmadýn hiç
Ne kadar acýklý...

Yaprak döken aðaçlarý gördüm sonra
Sonbahar giyinmiþ kadýnlar gördüm
Sisli bulvarlarda

Yaðmur yapraklara teðelliyken ,sonsuz izi yýldýzlarýn,düþtü topraða,
Avucumda bitimsiz saðrý
Dilimde lâl yalvacý ürüzgârýn
Sana yazdým tüm þiirleri
Þ/im/dilerde baykuþlarýn sessizliðinde gönenen gece
Daha karanlýk geliyor gölgeme

Güneþ batmak üzere Arruha’da
Bitimsiz hayallerin sonunda
Geride kalan tek istenç,tek arzu ,kalbinde,kalbinle kalmaktý oysa
Þimdi aynalarda aðýt yakan piromanik siluetler
Yüzüme vuran ateþi ormanýn ,dokunmuyor tenimin yüreðine...

Kül bulutu /nu ben deðil,sen söndürdün
Hayallerim,aþkým ve sen filmini ne çok sevmiþtim,bilmezsin
Sen þimdi ne hayallerim,ne aþkým ,ne de budaklarýnda yaþamý ezgileyen yalvacýmsýn artýk
Hazýrlan...Bir vedadýr bu....

Bil isterim ,kalbim hep bendeydi,kalbimle kaldým,doðurdum,soðuruyorum kendimi kendimden...
En çok ben anlýyorum ,yine beni
Daha ne olsun !
Bir daha Türk filmlerine,pencerelere,seslere ve sözlere inanmayacaðým
Gülüþlere mi
Asla

Uzaktaki gölgelerden nasihat beklemedim hiç
Aðaçlar ve ormanlar narindi benim gözümde
Yeþil masumiyet ilhamý

Setarî denizlerin ahý tutsun seni
Kimseyi anlamayacaðým bundan sonra
Kendime aþýk olmayý bile göze alýyorum
Söz sana.
Nilüfer çiçekli bir yeþil suda aksimi görmeye razý
Ben yeni günlere,güneþlere hazýrlanýyorum...
Tesellisi yok bu ayrýlýðýn
Böylesi iyi...
Bakýþlarý eksik
Yüzü eskimiþ bir bahtiyarlýkta yalýn gülümsüyorum kendime

Kýþý çaðýrýyordu aðaç...
En sevdiðim renk beyaz
Hani ölülerin þarký söylediði mevsim...
Gövdesi yapraða durmuþ ormanda al kiraz
Yaprak dökümü ve sonbaharda albenili yapraklarda kýzýl
Ne güzel gülümsüyor insan olana...

Babaannem basma þalvarlar giyerdi
Köyümüzün deðirmeninde baþaklar ýþýða dururdu
Günler sarý olurdu o zamanlar
Güneþ kutsaldý bir zamanlar...
Aþk gibi

Kuþlar dünyanýn çevresinde uçmayý biliyorlar derdi küçük kardeþim
Gözlerim rüyalara bakýp ,dalarken
Kuþlarý hayal ederdim!

Büyüdüm sonra
Kaf Daðý’nýn ýssýz aðaçlarýnýn çobaný
Köylü kýzlarýnýn bakýþlarýndaki gülümseme oluverdim...
Zümrüdü Anka,kanadý kýrýk gibiydim sanýrým
Rüyalarýmýn sesinde tenim konuþurken benle
Terk ettim yurt bildiðim evreni
Erdem/sizlikte... !

16 Aðustos 2019-21 Mart 2021

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.