İDA'NIN ONURUNA (26)
Katýksýz, ter-temizdim bir zaman,
saðlýk ve oksijen deposuydu havam,
aðaç dolu yem-yeþil bereketli bir ovaydým,
cennet gibiydi 1001 pýnarým
Sonsuz mavi gök gubbem, topraðým zengin,
güneþi bilem kýskandýrýrdý rengim.
Ta ki Ýnsanlar topraðýmda altýn buldular,
kestiler hayvanca aðaçlarýmý ormanýma kýydýlar
altýn cevheri kaza-çýkara, yuva-yýkaya
yeraltý içme suyumla,
baðrýma arsen zehirini koydular.
Ah bir yaným Ýda öbürü Anafartalar,
baðrýmda onca þehitin kaný-caný var,
iþgal ettirdin bu güzelim yurdu yabancýlara þimdi,
Hani “Çanakkale geçilmez!” idi,
iþte geçildi!
Eðer 18 Mart ta cesedime;
Arap ve suriyeli basýyorsa ayak bugün;
Lütfen ne sen gel beni kutla,
nede kahramanlýðýmla ÖÐÜN!
Çünki sen; TÜRK deðilsen,
nasibinde yoksa DOÐRU’luktan,
ÇALIÞKAN olmakda deðilse hedefin,
birde Atam’ýn YASAM’ýný yasaklamýþsan...
Þimdi kim-kimin nesini kutluyor memleketin?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.