MEHMET’İM
“Çanakkale Þehitlerine ithafen…”
Tarihle yarýþan adýn var senin
Türklük hamurunu, kardýn Mehmet’im!
Her karýþ toprakta, yâdýn var senin
Dökülen her kanda vardýn Mehmet’im!
Mehmetçik adýnla, ordun özleþti
Ta ezelden nikâh kýyýp, sözleþti
Zafer aþký; yana- yana közleþti
Yanan kor ateþte, kardýn Mehmet’im!
Arkanda hem millet hem ordu vardý
Türk kokar, daðlarýn, önüyle ardý
Mavi Göz’ün sýrrý, dünyayý sardý
Hesap, kitap, defter, sordun Mehmet’im!
Conkbayýrý þahit, giden canlara
Mehmetçik isyanda, akan kanlara
Dünya alkýþ tuttu, Türk aslanlara
Peygamber ocaðý, yurdun Mehmet’im!
Düþman baþýmýzý yolmasýn diye
Yeni doðan nesil, solmasýn diye
Son Türk kalesi, yok olmasýn diye
Siperinde dimdik, durdun Mehmet’im!
Atatürk’le bir dev olup, devleþtin
Anadolu’yu yurt yaptýn, yerleþtin
Dünya denen arza konup, gürleþtin
Þen olsun ocaðýn, yurdun Mehmet’im!
Elbette tatlýydý, senin de canýn
Seni bekliyordu evde Sultan’ýn
Tercihin; þehitlik, gazilik þanýn
Þüheda katýna vardýn Mehmet’im!
Bekledi; yavuklun döner mi diye
Tutuþan ocaklar, söner mi diye
Köye dönen asker, Ömer mi diye
Bizlerden fazlaydý, derdin Mehmet’im!
Bizler; yeterince, sahip çýkmadýk
Hediyen Vatan’a, iyi bakmadýk
Yüz yýldýr, araba bile yapmadýk
Senin kaðnýn vardý, sürdün Mehmet’im!
Ata’yý anlamak; budur son çare
Þekil, resim, biçim, iþte; son kare
Ýþareti belli, hedef göklere
Bu uðurda canlar, verdin Mehmet’im!
Necati söz verir, yerde yatana
Fedadýr yüz bin can, kutsal vatana
Allah göstermesin vatan satana
Hesap kitabýný, gördün Mehmet’im,
Defterini kökten, dürdün Mehmet’im!
Necati OCAKCI
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.