KARTALDAKİ AKBABALAR
para ve erk arttýkça,
borsa ve avukat çöktükçe,
gün ve ömür, cezaya kalýr,
mitolojiktir cezalar
sanki ateþ tekrar
kömürdeki kavdan çalýnmýþ
gizdeki ölümü için için yakmakta,
her alev kartaldan piç ,
akbabadan yýrtýk,
lüks otomobillerin arka koltuðunda,
kýzlý, as’lý poker masalarýn,
kýrmýzý kadifesinde,
likörlü, kahveli dedikodu çemberi içinde,
çýplak çýplak döller peydahlýyor,
ve insanlar, mýsýr patlaðý gibi
olur olmaz yerde, biti kanmaz,
hoþgörülü ve kabullenici
embe basma tulumbalardan,
balýk besliyorlar,
sadece beslemiyor, besleniyor,
beslendikçe, besili kuzular gibi,
kendi ciðerlerini içten içe,
bir akbaba, bir kartal
oyuyor, göz göz,
gözleri çýksýn diye diye,
sanki göðün perdesini indirmiþler,
alevlerin arasýndan yükseliyorlar,
ölümü büyütüyorlar, saksafon eþliðinde iki ileri, bir geri,
korkunun öfkeli hýncý sürülüyor,
biraz tatlý ekmekler,
biraz acý sakiler,
biraz hoþgörülü rahatlýk,
biraz para ve erk,
biraz borsa ve avukat
biraz tuza esaret
ve rahatlýk,
sonsuza denk yürüyen
ölümün özgürlüðü,
belki ciðerin son zerresi,
kartaldaki akbabanýn son nefesi,
ateþin mitolojik son kavý,
cezanýn sonu,
özgür kanatlarýn çýrpýnýþýný giyer, cübbesi hakimi,
göðün ayaklarý üzerinde,mavi kunduralar,
yerin diþinde, som altýnlar parlar,
size güneþ gözlüðü,taktýrýr
bana özgür kuþlar 🦅 sevinci tattýrýr...
Sibel Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.