Ah çektim gölge düþtü devrilmedi çeraðý
Çýrýlçýplak geceye yýldýzý soruyorum
Çorak topraklar gibi annelerin yüreði
Yýllardýr yitirdiðim güneþi arýyorum
Kristal þafaklara sevdalanan her iklim
Güneþ battýðý yerde doðum sancýsý çeker
Dört omuz üzerinde düþünce büklüm büklüm
Zaman bir bir öðütür unu topraða diker
Kara geceler elbet ýþýklý gün getirir
Issýzlýk ülkesinde çürürken hatýralar
Ýstikbale bir avuç umut alýr götürür
Volkan gibi ruhumu kayalarda yaralar
Düþtükçe düþüyorum derinlerden derine
Simsiyah kar yaðýyor göklerin üzerine
Kara bulutlar çökmüþ ülke yiðitlerine
Bakýþlarým hep seni soruyor gözlerine
Saçlarýndadýr gecem dudaðýnda gündüzüm
Elveda yalnýzlarýn anasý bozkýrlara
Yerler aðzýný açmýþ bekliyor beni hüzün
Zifiri karanlýkta günü çekmiþler dara
Tutuþmuþ bir yüreðin külünde yanýyorum
Kuzgunlar bayram eder baykuþlar bana aþýk
Öte sevdalýsýyým içmeden kanýyorum
Aðýt çelikten býçak ve Resul yolda ýþýk
Zülfikar Yapar Kaleli