💫 YOKSUN 💫 Ne çok öďün vermiþtim kendimden, Sen yokken, Ay ýþýðýnda oturup beklerdim hep Sen seviyorsun diye, Hiç birþeyin hatýrý kalmadý artýk, Çünkü sen yoksun.
Yaðmur yaðmýþ þimþek çakmýþ fark etmiyor. Öyle bir fýrtýnaki içimde kopan, Boðuldum boðulacaðým. Hasretim özlemim tekrar dile geldi, Ama sen yoksun.
Kuzum ömrüm derdin her zaman, Ömrüm herkese söylenmez dediðim an, Dahada çok ömrüm derdin, Ömrüm ömrüm.
Biliyor musun sevdiðin çicekler bile küstü açmaz oldu. Herkesin kasti banamý bilmiyorum. Ama ben seni çok çok özlüyorum Ben seni çok özlüyorum. Ömrüm nefesim ben seni çok çok özlüyorum..! Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Havva kuşcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.