Yýllarýn verdiði yorgunluða aldýrmadan çevresine gülümseyerek bakan Gõzlerinin içinde neþe olduðu kadar hüzün olan.
Bir kadýn vardý, Dokunsan her an gözlerinden yaþlar akacak gibi, Anýlarýna sadýk kalan Bir an sessizliðe bürünüp, Kendi iç dünyasnda sadece kendisiyle konuþan.
Bir kadýn vardý, Bazen içinde huysuz bir çocuk Ama özünde merhametli candan Ruhunun yorgunluðuna aldýrmadan Ayaklarnýn üstünde dimdik durmaya calýþýp Hayata sýmsýký tutunan Bir kadýn vardý..! Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Havva kuşcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.