Moralim bozukken sakin olmaya çalýþmaktan, Yüzüm hüzün ve acý içindeyken dahi hep tebessüm etmekten, Hýçkýrýklar içinde aðlamak isterken, Gözyaþlarýmý içime akýtmaktan Caným yandýðýnda haykýra haykýra baðýrmak varken, Hiç bir þey olmamýþ gibi susmaktan yoruldum.
Bir köþeye çekilip sessiz kalmaktan Kendi kendimle dertleþip sadece kendime sýrdaþ olmaktan, Sabýrlý olduðum halde bazen sabrýmýn taþmasýndan , Kötü olduðum zaman herkese ben iiyiyim demekten, Her zaman güçlü görünmek için kendimden çok ödün vermekten yoruldum..! Havva Kuþcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Havva kuşcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.