Gönül tezgâhýnda bir aþk dokudum
Ayaklar altýnda ezen ezene...
Arif meclisinde edep okudum
Ben boyun eðdikçe, üzen üzene...
Sevda saldý beni hadsiz eleme
Arlandým, demedim ele, aleme
Sýrrýmý söyledim bir tek kaleme
Anlatmýþ dostuna; yazan yazana...
Suskunsun dediler; dedim hayadan
Bîzârsýn dediler; dedim riyadan
Bir murâd alayým dedim dünyadan
Hayaller kurmuþtum; bozan bozana...
Benliðe yüklendim, nefsi payladým
Edebi ruhuma hayran eyledim
Namerdin köyünde doðru söyledim
Kaþýný çatýpta kýzan kýzana...
Gönüller yaralý, dilden akan kir
Vicdansýz baþ tâcý, ezilmiþ fakir
Cümleler içinde kaybolmuþ fikir
Cehâlet güzergâh; gezen gezene...
Ne olmuþ gülzâra, meyvesiz baða?
Çýrpýndýkça battým, takýldým aða
Ya çað bana uzak, ya da ben çaða
Benzemiyor artýk düzen düzene...
Mecit AKTÜRK *ARÞÝV*
*** Seslendiren: Yasemin Demir ***
* SONSUZ TEÞEKKÜRLER *