Dönerken baþýmda gurbet bulutlar,
Al, yeþil giyinip gülemem gülüm.
Kanadý kýrýlmýþ, kör kuþ umutlar,
Ýstesemde sana gelemem gülüm.
Özlem pazarýnda geçmez sözlerim,
Sensiz güzelliði görmez gözlerim,
Tükenir mecalim tutmaz dizlerim,
Sensizliðe çare bulamam gülüm.
Yâr göðüs kafesim dar geliyor dar,
Zaman vuslat deðil hep sabýr adar,
Sabret sabret amma nereye kadar,
Görmeden ölmeyi dilemem gülüm.
Susmaktan sonunda lâl oldu dilim,
Þehrimde herkesin malumu halim,
Birgün dönsem bile titrer bu elim,
Ben varýp kapýný çalamam gülüm.
Er yahut geç elbet bir sonumuz var,
Yarýn belki de yok ne dünümüz var,
Farzet yaþanacak bu günümüz var,
Yolcuyum yarýna kalamam gülüm.
12 Mart 2021 - Ankara
Özcan ÝÞLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.