Yoksul ölse umursama, yesin var,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Kim diyorsa, külâhýma desin; "var",
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Yaþýyorken çok görenler tokluðu,
Kutsuyorlar, yoksullukta çokluðu,
Bu düþünce, onur, ahlâk yokluðu,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Dönüyorsun yörüngende yolunda:
Umrunda mý, kim savrulur yelinde?
Kim ýslanýr, yaðmurunda selinde?
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Cennet düþle cehenneme razý kal,
Hiçbir zaman düzelmedi ayný hâl,
Kulak saðýr, gözler âmâ, diller lâl,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
Birgün toyun, ömür boyu yasýn var,
Ýnsanlarý sarhoþ eden sesin var,
Kadý gibi, buzdan koca fesin var,
Yok be Dünya adaletin yok senin.
27 Þubat 2021 Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.