ADSIZLAR
uzun uzadýya d’üþüyorum,
düþüncelerin çekiþtirdiði,
lastikler gibi,
kopuyor, kopuk kopuk,
belki köpük köpük,
belki de öpük öpük,
küçük bir çocuðun elinden kaçan,
balonlar gibi,
önce kýrmýzý uzadýkça beyazlaþan,
patladýkça, köpükleþen,
bulutlu göðüsler,
nefesler siliniyor,
isimler yankýlanýyor,
sonra herkes bir adýn ardýndan,
kuzu kuzu,
psikolojisinin sürüsünü yürütüyor,
kader diyor , kýrmýzý balon,
beyazdan köpük, keder ,
lastikten düþler, adsýz adýllar,
içimin içinde yankýlar,
yangýlar...
öyle kalýyorum,
sessizlik dövüyor,
gece ayýn döþünde, giz,
gaipten bir ses,
isim kaderi yazar diyor,
havalanýyor, düþünce,
nedeni , nasýlý ve niyesi,
düþüncenin zýbýnýnda zýplýyor,
bilinçsizce adý,
adým adým,
adýmlýyorum,
kim ?
verilmiþ bir ada,
biçilmiþ bir kaftana,
bir ömür sýðdýrýr,
almýyor,
sýðmýyor,
taþýyor,
adým beni çaðýrmýyor,
ben de adýmý çaðýrmýyorum,
iki yabancýydýk,
yara, kör dikiþlerini kusuyor
ya yamanýn küçüðünden sýzý’yor,
ya yamanýn büyüðünden
kaf daðýna kafa tutuyor...
bu göðüse , çiðerim
bu ayaða, ayakkabýlar dardý,
yerin de , göðün de,
gündüz gece adsýzlar dolanýr,
ayaklý ayaksýz.
Sibel Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.