Kuþ olmak isterdim Özgürlüðe daðlara Çýplak, masum ve maðrur… Her yeni güne kanat çýrpan Ürkek bir güvercin olmak isterdim…
Gitmek isterdim bu diyarlardan Doðan her yeni güne Göz yaþlarýmý silecek bir el Hýçkýrýklarýmý dindirecek Beni býrakmayacak bir omuz isterdim…
Her gece, sonu fiyaskoyla biten Beceriksiz hayallerim için Aðlamak yerine Her sabah Doðan güneþe nedensizce Öylece gülümseyebilmek isterdim…
Ben gülümsemek isterdim anne Oysa benim son gülümsememin üzerinden Hayli zamanlar geçmiþ… Bana gülümsemeyi öðret anne… Tut ellerimden… Çek çýkar beni bu bataklýktan… Bana yaþamayý öðret… Anne…..
Sosyal Medyada Paylaşın:
sonsuz karanlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.