Nergisi çok severdi kadýn!
Tam da mevsimiydi.
Sarýlý, beyazlý… Týlsýmlý bir rayiha…
On beþ þubatta da vardý ama
Artýk tarih, sekiz marttý.
Adam,
Köprübaþýndaki seyyar satýcýdan,
Dört bað nergis kaptý!
Hemen yaný baþlarýnda süzülürken Asi
Dört bað nergis…
Aralarýna kýrmýzý,
Minik,
Gonca bir gül koydu.
Paydos zili çaldý
Tamamdý iþte, an gelip çattý
Adam bekledi…
Kadýn gelmedi!
Adam bekledi… Bekledi… Daha bekledi…
…
Belki de
Bu iþe, nokta koyma vaktiydi
Gönlü el vermedi…
Þimdilik uygundu virgül
Çünkü kadýn;
Bir güldü…
Adam için çok þeydi…
Yine de üzgündü adam
Aslýnda toplamak lazýmdý valizleri
Oysa adam, virgül koydu…
…
Sonra;
Yoldan geçen yaþlý bir hanýma uzattý nergisleri
Kadýnýn gözleri güldü.
,
Çünkü biliyordu adam
Takip edilmeliydi… Aþkýn, ayak izleri…
Ve bu bir, virgüldü…
Antakya, 10 Mart 2021
Ali Asafoðullarý