.
Sevgili Peygamberimiz Muhammed Mustafa S.A.V. Efendimizin 63 senelik dünya hayatýna atfen 63 beyit olarak kaleme alýnmýþtýr.
***
Kaynaðý Kur’an ise, ayetse vecizenin
Hikmeti yok sayanlar periþan eder aklý.
Beyhûde bir gayrettir idrâki mucizenin
Esbab-ý mûcibeler ilâhî sýrda saklý.
Aczinden bîhaberin akýlsa güvencesi
"Mî’râc" deyince susar; us bîtap düþer... þaþar.
Sýrrý murâd etmiþse Kâinâtýn Yüce’si
Hâkikati kavramak aklýn boyunu aþar.
***
Mî’RÂC ve DUA
Yer: Sidretü’l Müntehâ! Az ötesi kudsî giz
Mucizeyi tarife, kalem nâçar, dil âciz.
O Âlemlere Rahmet, Kâinât’ýn gülüydü
Mî’râc, Resûl’u taltif, Rabbin bir ödülüydü.
Geldiðinde müjdesi göklere davetinin
Onikinci yýlýydý henüz Risâletinin
Aylardan Recep ayý, yirmiyedinci gece
Ameliyat gerekti; böyle buyurdu Yüce.
Mübarek göðüsleri yarýldý itinayla
Yýkandý zemzem ile; hayâ ile, senayla!
Bir Gül’ün pâk sînesi dolarken hikmet ile
Gýpta etti görenler; gökte melekler bile
Hakk katýna çýkacak Muhammed’imdi, nûrdu
"KÛN!" deyince Yaradan, zaman ve mekân durdu...
Bir olayý idrâke fakir kalýrsa fikir
Hikmete râm olan bir "Ebu Bekir" gerekir!
Bir baþkaydý o gece kutsal Mescid-i Haram
Bu mekândan baþladý Resûl’e izzet, ikram.
Vakit tamam olunca, binip bir ak Burað’a
Mescîd-i Aksa deyip, vardýlar ilk duraða
Baðlayýp bineðini Beyt-ül Makdis önünde
Ýlerledi namaz ’çün Aksa Mescid yönünde.
Peygamber ruhlarýnýn önünde oldu imam
Ne tebessüm eksikti, ne saygýda ihtimam.
Bir yol ki; ne taþ vardý, ne bir engel, ne diken
Yedi kat semâ vardý çýkýlmasý gereken.
Hazreti Adem ile baþlayýp ziyarete
Hazreti Ýbrahim’le eriþti nihayete.
Âþikâr oldu herþey; âhiret ve âkýbet
Boþa yaratýlmadý cehennem dahi elbet.
Müþahede etseydi, görseydi neye düçâr
Kâr saymazdý kul þirki; bilirdi nedir þiar
Bu davette cüzüydü belli ki imtihanýn
Vardýlar kapýsýna Sidretü’l Müntehâ’nýn.
Duraksadý Cebrâil, dedi; "Buraya kadar!"
Buradan ötesine bir tek sana izin var.
Refref’le urûc etti, vardý Arþ-ý Âlâ’ya
Çýktý Rabbin Habîb’i Huzur-u Kibriyâ’ya.
Müþâhede eyledi Cemâl-i Ýlâhî’yi
Gördü yalýn gerçeði; ölümsüzü, sahiyi
Âlemlerin Rabbiyle konuþtu vasýtasýz
Yakýndan öte yakýn; perdesiz, inkýtasýz.
Namazdý ikrâm olan ümmet için Resûl’e
Bir ikram ki, tövbeye ve duaya vesile!
Rabbin her hediyesi baþýmýzýn tacýdýr
Hakikatte her namaz Mü’min’in Mî’râc’ýdýr.
Ümmetin mükâfâtý Mîr’âc’ta oldu âyan
Cennetle müjdelendi Rabbine þirk koþmayan.
Ayrýldý Hakk katýndan mededü inâyetle
Bakara suresinden en son iki Âyetle.
Refref’le döndü yine Cebrâil’e, Sidre’ye
Ve birlikte yeniden, ölümlü yerküreye...
Ýslâm’a dâvâ dedik, uðrunda olduk nefer
Mahþer günü Resûl’üm, "Ümmetim" desin yeter.
Ýþte böyle anlamlý, kudsî gece bu gece
Buyrun þimdi duaya; ihlasla... hece... hece;
Nedâmet niþânesi gönül mürekkebimle
Kapýndayým YÂ RABBi! Diz çöktüm edebimle.
Yine dilime çile "keþke"lerim, "ah"larým
Yine sýrtýmda heybem... içinde günahlarým.
Dünyevî heveslerden sýyýrdým sýdký, soydum
Mî’raç vesile deyip eþiðine baþ koydum.
Utancým sana âyan, anlatmama lüzum yok
Senden af dileyecek -biliyorum- yüzüm yok.
Dilencinim kapýnda aczimi ikrâr ile
Fâþ’ettirme cürmümü, mâlumu tekrar ile.
Set çeksem de, Yâ Rabbi, þeytan ile arama
Bir yolunu buluyor, basýyorlar yarama.
Haykýrýrken ezanlar, beni beklerken salâh
Zayýf düþtü iradem, tutukluk yaptý silah.
Fâniliðe þahitken aynadaki suretim
Daldým dünya zevkine baðlandý basiretim.
Ne zaman görse nefsim, göðsünü gere gere
Belki binlerce kere seriverdi mindere.
Harcadýðým her nefes olsa da hebâ, ziyan
Sen Settarsýn, setreyle, hatamý etme âyan.
Ey garipleri Duyan! Batsam da sýkça kire
Tut elimden, yol göster, yardým et bu fakire.
Batýl ile arama bend-i muhkem öreyim.
Her zerreye nazarda varlýðýný göreyim.
Muhtaç etme kimseye, düþürme el ayaktan
Ayýrma doðruluktan, tevâzudan ve haktan.
Tamahkârlýktan uzak, kanaatkâr kul eyle
Dilimden döküleni gönül yapan bal eyle.
Ferâsetli bakýþ ver; hayrý þerden ayýran
Ne zulmeden olayým, ne zalimi kayýran.
Yere bassýn ayaðým; kibir daðlar aþmasýn
Dil, adýný anmaktan bir an dahi þaþmasýn.
Öyle nüfûz etsin ki kalbime takvâ, verâ
Aðu olsun dilime yalan, gýybet, iftira.
Geçmesin bir tek lokma haramsa boðazýmdan
Eksik olmasýn huþû tövbemden, namazýmdan.
Sen Tabib-el Kulûb’sun, sensin her derde devâ
Öyle bir imân ver ki, ne hýrs kalsýn ne hevâ.
Hasretle gül beklerken zakkum çiçek açmasýn
Bahar gelsin yurduma, huzurumuz kaçmasýn.
Sarmadan bedenleri etkisi habis urun
Kurtar bizi içinden fitne denen çukurun.
Þehit kaný kokarken bu Vatanda her karýþ
Serap olmasýn dostluk, kardeþlik, birlik, barýþ.
Göklerde sancaðýma hüzün gölge etmesin
Kastý kötü olanýn buna gücü yetmesin.
Gör ki gözümde yaþým, damla damla nedâmet
Sen Rahmansýn Yâ Rahim, el amân, merhamet et!
Rahmetinle yarlýða, kusurlarýma bakma
Bana belâ bir ben var; beni bana býrakma!
Alnýmýn aký ile her engeli geçeyim
Ýman ile, Kur’an’la bu âlemden göçeyim.
Telkinim verilirken, hitam bulmadan sabrým
Cennet bahçelerinden bir bahçe olsun kabrim.
Ne mahzûn býrak beni, mahþerde arasatta
Ne de kaysýn ayaðým ince keskin sýratta.
Çarpýlmasýn yüzüme sefil amel defterim
Ýnâyet et, baðýþla, Ey Rahmeti bol Kerim.
Ayýrma dostlarýmdan, sevdiklerinle cem et
Muttakî kullar ile, Velî’lerle hemdem et.
Liva-ül Hamd altýnda bana da bir yer olsun
Umduðuma nâil et; vuslatým kader olsun.
Haram kýl cehenneme; bedenimi yakmasýn
Resûl tutsun elimden, zifirde býrakmasýn
Muhammed Mustafa’yý cennette bana yâr et
Sevgimden selâmýmdan rûhunu haberdâr et.
Her Emr-i Ýlâhi’yi dimaðýma tâc eyle
Kýyam’ým, rükûm sana; secdemi Mî’râc eyle.
Son dileðim, Yâ Rabbi, secdelere varýrken
Silinsin günahlarým tan yeri aðarýrken.
*
Rahmetinle yarlýða, kusurlarýma bakma
Bana
Belâ
Bir
Ben var;
Beni
Bana
Býrakma!
Mecit AKTÜRK *ARÞÝV*