LEYLA II.

Hayallerim sustu, gönlüm dünyaya küstü.
Umutlarým tükendi, durgunum büsbütün.
Anýlarýn yüreðimi, canýmý yakýyor sevdalým.
Bugün bir deli Mart’ýn tipisi, boranýyým ben.
Bugün gözlerim sustu, yüreðim aðlýyor.

Hani? kapanmýþ, kabuk baðlamýþtý yaralarým.
Meðer benim yaralarým, gizli yaraymýþ meðer.
Ey caným, cananým canýmýn içi kara sevdalým.
Ümitlerim, beni büsbütün terk etti gitti hayale.
Kutuplarda mý? bilmem senin yüreðin vefasýz.
Isýtmýyor, ýsýtamýyor yüreðini sýcacýk yüreðim.
Bugün küskünüm, üzgünüm sevdalara bir ömür.
Seninle, ne hayaller beslemiþtik, ucu açýlmamýþ.
Gönül sarayýmýzda güller açýlacaktý, koklanýlmamýþ.
Oysa seninle ne senaryolar yazmýþtýk, yaþanýlmamýþ.
Þeyda bülbüller ötecekti, gönül sarayýmýzda.
Rüzgâr, dalgalandýracaktý, saçlarýmýzý efil efil.
Bugün yine bir hayalin müebbet mahkumuyum.
Dar bir pencereden dünyaya sabýr dileniyorum.
Yüreðim yorgun, bu dilim suskun ve ben üzgünüm.
Bakma bana, ben ne söylediði bilemiyorum.
Yürek kanayýnca besbelli akýl suspus oluyor.
Mutluluk bize misafir olmadý, yolun açýk olsun.
Yüreðin gibi, yüzünde gülsün daima hoþçakal
07.03.2021 Muammer KARS

Sosyal Medyada Paylaşın: