LEYLA I.

Yüzüne gülünce, gül hemhal olur.
Bu aðýzda dilim, susar lal olur.
Gönülden gönüle, gider yol olur.
Yüreðimde yanar tutuþur bir sýz.
Bu cana þifadýr, bu gamzeli kýz.

Þu gönlüm, bilmem ki niye isyankar.
Bedenimi kaplar, bir yeis efkar.
Hasret acý verir, dil caný yakar.
Bu bedbaht dünyamda, ýþýyan yýldýz.
Garibe merhemdir, þu cilveli kýz.

Mecnun’ un Leyla’sý, Ferhat Þirin’i.
Þeyda bülbül çözer, tatlý dilini.
Gümüþ kemer sýkar ince belini.
Hasret, ciðerime batan çuvaldýz
Canýma devadýr, bu neþeli kýz.

Dadaþým yangýnýn, soðutmaz dünya.
Coþan Aras seli, taþýmaz derya.
Yârin sýrça köþkü, benziyor aya.
Gönül sevda görür, kalp sarý yaldýz.
Bir name yollamýþ, þu bukleli kýz.
02.03.2021 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: