Son kez birlendi düþüncem, yazmasam da olur gibi;
Nere gitsem bildik mekan, gezmesem de olur gibi...
Yaþ yandým kuru içinde, bulandým duru içinde,
Kayboldum soru içinde, çözmesem de olur gibi...
Sarp yokuþta yordum atý, çöktü belleðimde çatý,
Madem her gün dünden katý, bezmesem de olur gibi...
Kýrýldý aklýmýn küpü, dindi sinemde kar, tipi;
Koptu tespihimin ipi, dizmesem de olur gibi...
Söküldü emel kazaðým, ele geldi son uzaðým,
Her pusu kendi tuzaðým, sezmesem de olur gibi...
Cama sýrladým altýn’ý, gördüm zahirde batýný;
Kitaptan satýr altýný, çizmesem de olur gibi...
Devran soldurdu gülümü, Bilge-can takmaz ölümü,
Artýk þu garip gönlümü, üzmesem de olur gibi...