uyanmak...
penceresi örtük sabahlara
bazen aksak bir görüntüye
bazen tümcül yazýtlardan silik
güne uyanmak...
saldým saçlarýmý rüzgara
gözlerimi bir mendile býraktým
yolladým güneþ batýðý yüzümü
rehincide unutulmuþ
çocukluðumun yanýna
çekildi bütün sesler soyu
dilimden
bu bir rüya bozumu ahsýz
bir filiz kýrýðýdýr günahsýz
bazý zaman açýp kirpiklerimi
içine girdim gözlerimin
gölge içinde gölge
kavga içinde kavga
savaþ artýðýydý týrnak diplerim
oysa ben ýrmaðý canlý kýlan
þeffaf bir kisve
taþtan süt saðan
safi bir eldim
deðiþen iklime ayak uyduran
sandaletlerim
stop düðmesi eksik
yürüyüþlerim vardý
dur durak bilmeyen
bu savaþý kaybettim
yerini hiçbir zaman
yadýrgamayan ruhumdan
sökülürken birer birer
su yeþili düþlerim
EbRuAsya//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.