göðün habercileri, posta pullarýna, uzun kulaklara fýsýldýyor, bir fýsýltý filizleniyor, aðaç aðaç, fide fide, yaralý kuþlar kanat kanat, süzülüyor, pike yapa yapa, sanki gör, bak, aç gözlerini, der gibi, gagalarýna yapýþtýrmýþlar, bir fýsýltýya sarýlmýþ dedikodu, bahar geldi, bahar... sonra öyle dalýyorum ki, yürümeyi unutup, baðda, saman kafa , korkularýmýn, korkuluðu, ve çýplaklýðýn derin örtüsü , yeþili , maviyle meç ediyorum. sonra kuþlar çýrpýnýyor, herkes sanýyor ki , mutluluk çarptýrýyor kanadý , deðil, deðil... dert, ateþ olmuþ , ciðeri yakýyor, çýrpýndýkça soður sanýyor, alev sarmýþ söner mi ? iki çýrpýnýþa, olsa olsa ateþe yel , daða rüzgar, yana yana öðrendim, hayat bal kovaný, ve arýlar, iþçi, ezile ezile öðrenir, ne öðretisi biter, ne sýnavý, üstelik ne kaðýdý var, ne kalemi ne boþ verebiliyorsun, ne dolu, kopyasý , tekrarý yok yanýlma, þansýn yok gerisi yok bir aðuyla yanar bir nefeste söner kuþlar uçar, arýlar çalýþýr, çiçekler muþtular , bahar, bahar, oysa, öyle deðil, deðil, baharda baharat, þu dövünen martýlara, þu baðrýnan kargalara, bak, gör, tat, baharda baharat. Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.