O GÜNLER

Deli taylar gibi coþtuk, yaþadýk öyle.
Bir rüya gibi, geçti o günler.
Kah aðladýk, kah güldük hep böyle.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Sýlanýn yemyeþil, o baðlarýnda.
Kekik kokan, keklik gezen daðlarýnda.
Uçsuz ve bucaksýz, tarlalarýnda.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Tertemiz, riyasýz sevgiler vardý.
Dostun gülüþü, bize bir güldü.
O günler yürekler, neþeyle doldu.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Sevgide, saygýda kusur etmezdik.
Büyüklerin önünü, asla kesmezdik.
Misafirsiz bir lokma, yemek yemezdik.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Kalpler samimi, yüzler gülerdi.
Ýnsanlar mesutça, günler sürerdi.
Zengin, fakir hep el ele verirdi.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Düðünler, toylar kuruldu çokça.
Gönüller sevgiyle, dolardý bolca.
Mazide kaldý, o günler bence.
Bir rüya gibi, geçti o günler.

Soba üstünde demlenen, çaylarýn tadý.
Unutuldu bazlamanýn, gagalanýn adý.
Soldu artýk bahçenin, baðlarýn gülü.
Bir rüya gibi, geçti o günler.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: