BEN BENDE DEĞİLİM

Boþa aðlamýþým, boþa gülmüþüm.
Þu yalan dünya, boþmuþ be dostlar.
Dünyanýn rengine, boþa kanmýþým.
Þu hayat beni, yordu be dostlar.

Kime iyi dedimse, vurdu sýrtýmdan.
Asýlsýz yalan söz, etti ardýmdan.
Usandým, býktým, bezdim canýmdan.
Ömrüm sona doðru, geldi be dostlar.

Kendimi daðlara, vursam diyorum.
Maziyi andýkça donuyor kaným.
Bunca dertten sonra, hiç gelir ölüm.
Ben kendimden bile, býktým be dostlar.

Gurbetin karanlýk, dar yollarýnda.
Gezerim derman yok, þu dizlerimde.
Hasret damlalarý, hep gözlerimde.
Þu yürek virane, oldu be dostlar.

Deryada vurgun, yemiþ gibiyim.
Gezerim boþlukta, sanki deliyim.
Hayata küsmüþüm, dilsiz ölüyüm.
Ben bende deðilim, bitmiþim dostlar.


Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: