bir sabahý daha sinemden, çýkarttým, aynanýn karþýsýnda, iki gözümden, uyku ile uyanýklýðý, böldüm, bölenle, bölüm , hep sen oluyordun, kalanlar hep ben, aynada gözlerim, çeþmede yaþ’larým, akýyordu, giderden, yitirdiðim benliðimi, kalansýz hiçliðimi, yolcu ediyordum, her gün aydýnlýðýnda, ritüeldi... sonra hiçliðim, ya da içliðim, benden muaf, toplamý, ya da ederi olmadan, adýmý adýnýn üstüne koyacak, kahvaltýyý, akþam yemeðine ekleyecek, belki birleþtirecek, belki unutacak, bardakta çayý, ocakta yemeði, muafiyet böyle bir þey, yaþar gibi, yaþamaz gibi, var gibi, varlýk gösterememiþ gibi atýl odalar arasýnda, mekik dokur, rakamlarý alt alta , toplar, çýkartýr, böler, iþte bu, hayatýn aritmetiði , bana kalaný, bir’i üþümüþ, belki düþmüþ, sonsuz sýfýr... Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.