Uyanış

Bir ikindi üstü oturduk
Suskunluk dövülüyordu minberlerde
Kýyamete en yakýn aný elimizden düþürdük
Dünya irkildi, balçýða dönüþtü Ýsrafil’in sûru
Kulaklarýmýzda kaynayan balçýða
Yarýsý batmýþ bir gövde, atýlan ilk adým
Avlusu ürktü bir yerlerin
Ve yerinde deðildi artýk bu bedevinin çölü
Yaðmurun yaðmayýþý gizlendi
Çiçeðin açmayýþý, tabiatýnda canlý barýnmamazlýk gizlendi
Nihayetinde yokluk hýrpalandý
Bir ikindi üstü oturduðumuz yerden kalktýk
Þemsiyeler diledik,
naylonlara karþý çýktýk ve karþý çýkmaklýðýmýza yoldaþ topladýk biraz

Þair, benim kafiyemi yaþamaktan ayýr
Rabbim beni damla damla dökme ölmeye
Senden þemsiyeler diledik
Islanmamýþý ýslat, ýslanmamýþlýðý ýslatma

Bir tek dikili aðacý olabildim kendimin
Gün geldi kurþun erittim, gün geldi harf çitiledim mektuplara
Rabbim aðaç da olsam bu ýslanmýþlýk fazla
Nihayetinde ben senden habersiz doðdum
Bir vilayete kondum
ve doðmamýþ çiçeklerle doldurdum damarlarýmý
Topraðýn bütün suyunu ben içtim
Kovduðun bedeviye aðaçlý bir çöl biçtim
Bu elma benim, benim kýrmýzý
Rabbim damarým beyaz, kan dedin
kaynayan çorbaya karýþtý son damlasý
Metal kaþýklarýn metal bariyere kýyasý
Senin adaletin vardý, benim bir tek doðrum
Elmayý ben doðurdum ve ben yok ettim dalýmý
Rabbim
Kovulaný affet, kovulmayý affetme

Bir ikindi vakti
Elimde akþamda durdurulmuþ saate bakýp bir þey düþündüm
Kaçmayý
Ayaksýzlýðý
Ayaða yakýþmayý
Az kalmýþlýðý ve geç kalmýþlýðý
O çiçekler doðdu,
o çiçekler büyüdü ve damarlarýmý zorluyorlar þimdi
Ben yaþamýn en kutsalý
Rahmini sizden sakýnmýþ bir anneyim
Rahmini kuyulara atmýþ,
doðurmayý boynuna takmýþ bir anneyim ve kaným çiçek rengi
Bazen mor bazen sarý ama asla deðil
Suçladýðýnýz kýrmýzý
Sosyal Medyada Paylaşın: