Üzüntü Mektebi
Tövbesi önceden edilmiþ bir günahtý bu
Ýþlemeye mecburdum
Yaþamayý en iyi ben bilirdim
Gizlemeye mecburdum
Gözlerime çizilmiþ bir resmi
Ýzlemeye mecburdum
Ben elime kalem almamýþlýðýmla
Þu parka bir aðaç
Gökyünüze bir kuþ
Denize balýklar çizerdim
Kötü olurdu muhakkak ve boyuttan yoksun
Yine de gün boyu yüzebilirdi balýklar
Devlet bana al çiz diye boþ bir kaðýt vermedi
Zaten balýklar da öteki sabaha ermedi
Kralýn tacý müzede, gölgesi ensemizde
Kral bizzat çýplak oturuyor resimde
Bilirdim silinirdi gün sonunda ama
Yeltenemedim krala bir kat esvap çizmeye
Ressam tembihli, kamçýlýyýz bizler
Krala giymeyeceði bir gömlek halkýmýzýn borcudur
Buna karþýn herkes dikkat etsin kuþamýna
Çýplaklýk krala mahsus, öbür türlü baþkaldýrý
Bu bir masal deðil
Anlatmayý en iyi ben bilirim
Karanlýk herkesi örter bu yüzden
Geceleri daha demokratiktir bizim kral
Monarþisi hâlâ mutlak, adý hâlâ korku
Sýcaktýr, gecedir, çýplaktýr halk
Bizim kral iþlemeli gömleðiyle dolaþýr
Gece ne meyustur kýrar kanun zincirini
Kral ne ürkektir siðnenir kendi emriyle gerilen yaydan
Sabah olur halk giyinir, kral çýkarýr gömleðini
Güneþ doðmaz da sanki kralýn üstüne devrilir
Tonunu bilmediðim sarýlar var
Nereye baksam bir anlýk canlanýyor ölüsü
Dalýp gidince her þeyin ölmesi bundandýr
Ressam fazla alýngan, kibirli fýrçasý
Çizmeyi en iyi ben bilirim
Sevgilerinizi kuru ve serin yerde
Oda sýcaklýðýnda saklayýnýz
Çocuklarýn ulaþabileceði yerlerden uzak tutunuz
Son kullanma tarihine muhakkak bakýnýz
Zehirlenmeyi en iyi ben bilirim
Ve ölümü
Yas paltosu giydirmeyi sevdiðimin eðnine
Hava ýsýndýkça palto kendiliðinden düþüverir
Bu kez dünyada tek çýplak bizim kral deðildir
Üzüntü mektebinden dereceli mezundur
Bir gün çölde gezince paltoyla sevdiðim
Doðumum bir daðbaþýnda kraldan habersiz
Üstelik çýplaktým giydirmedi kimse
Hayat boyu gür aktým derinliðe özenip
Çoðaldýkça bulandým kaydý toprak altýmdan
Kendimi bulamayýþým hep yansýmama bakmamdandýr
Bilakis aramayý en iyi ben bilirim
Üstümdeki kumaþ beni örtmekten istifa etmiþ
Krala hediye ettim bütün parlak giysileri
Elimde bir boþluk vardý
Bir kez savurdum býçaðýmý
Hem yalnýz tesirine
Ýki oldu boþluk küçülmedi üstelik
Elimde bir avuç saman vardý
Onu ateþle tanýþtýrmak istedim
Meðer bu hikâyede yabancý benmiþim
Zaten kül olmuþa ben su dökermiþim
Sýnýfta býrakmýþ beni üzüntü mektebi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.