KİRAZ AĞACI (16)

Düþündünmü hiç
bahçemdeki sadýk bacým,
-cinsel organlarý hariç-
kadýn olduðunu her aðacýn?

Sonbaharda solsada,
kýþýn yapraksýz kalsada,

"Tek ve Hür"

Bilir, görür, düþünür;
Eþdeþ’iyle bir olur,
yýlmaz her yýl doðrulur.
bakar doðaya çýplak,

„bir Orman gibi“

olarak

Niyemi yazdým bunlarý
sana Kiraz Aðacý’m,
hele dinle, bak anlatayým;
Eksi 20 derece soðuk idi 2021 þubat baþý,
ama ay sonunda
20 derece sýcak güneþi yaþadýk
Almanya’da,
hemde kýþta
ve iki hafta içinde tomurcuklanmaya baþladýk!

Bu „Kýssadan Hisse“ den
hiç birþey anlamadýysan,
þimdi istersen
ne demek istediðimi daha iyi açýklayým
Kiraz Aðacý’m;
Düþüne-gide gezen Derviþ’in biri
-diyelimki ben-
niçin-neyi-nerede aradýðýný bilmeden
gelip-oturmuþ bahçesindeki Kiraz Aðacý’nýn gölgesine.
Mevsimde yazmýþ,
Sýrtýný dost gövdesine dayamýþ,
dalda bir kiraz görmüþ uzanýp almýþ onu,
ama bakmýþ kiraz kurtlu,
kurdu ve çekirdeði çýkarmýþ koymuþ yere,
yeni bir fidan bitsin diye.
Kurt bakmýþ bir Derviþ’e,
birde çimeni yakan güneþe
ve baþlamýþ bilgeye akýl vermeye bir asalak olarak;
„ Sen ve ben olmasaydýk salmazdý bu aðaç dal-budak,
dallara kiraz basmazdý,
paylaþamazdýk meyvayý.
Tükürmeseydin çekirdeði yere,
bulamazdýn bir gün sýrtýný dayanýlacak gövde,
gölgesinde korunulacak.
Yok etseydin beni, ezerek yada ilaçla,
ne kuþ kalýrdý benden yararlanacak,
nede topraða yuva yapacak karýnca.
Çekirdeði koymasaydýn topraða,
yeþermezdi yaprak, açmazdý çiçek, döllenmezdi meyva.
Sonra arý karýþmýþ lafa
ve þöyle devam etmiþ söze;
„ Taþýmazdý ayaklarým tozu çiçekten çiçeðe,
kendi çýkarýma yapmak için peteðimde balý.
döllenmezdi meyva toplamasaydým Nektar’ý,
sürmezdi bu bereket, bu güzellik, bu tad
Doðanýn ve hepimizin baþarýsý olarak!

Derviþ oturduðu yerden kalkmýþ,
bir arýya, bir aðaca, birde kurda bakmýþ
„ Haklýsýnýz!“ demiþ hayran,
kaybettiði yolu bulmuþ inan.

Ben döndüðünce dilim
bildiðimi söyledim,
anlatmaya çalýþtým
derdimi sana Kiraz Aðacý’m.
6 ay boyu hiç þiir yazmadým.
Orman ve aðacýn
anlam ve yaþam olarak
bir kadýn olduðunu anladým.
internette dost ve bilgi toplayarak
Ýstanbul Sözleþmesi‘ni öðrendim;
Namus diye, kin diye,
onur diye, din diye
her gün ülkemde 3 kadýný topraða verdim.
Altýn madeni, mermer ocaðý, rant ve politika uðruna
kesilen aðaçlar, yakýlan ormanlar gördüm,
her aðacýn dalýnda, her kadýnýn baðrýnda
bilki birlikte öldüm.
Sen bilge,
sen sorumlu kimse;
Ana, bacý, kýz yada delikanlý ise adýn;
Aðaçýn, ormanýn ve kadýnýn
eþit yaþam hakkýný sen erkek
desteklemen gerek;

„Sorunlar vardýr Kiraz Aðacým(*)
çýð gibi-çýðlýk gibi;
Duyarsýn sesini,
durduramazsýn.

Sorunlar vardýr Kiraz Aðacý‘m
çözümü içinde;
"Adaaam sendeee!“
ciliðimizle
hem karþýsýndýr, hemde uyarsýn.

Sorunlar vardýr Kiraz Aðacý‘m;
"Eðer demokrasiyi koruyamazsak, belki..."(*)
lerle uyarýr biri,
rahat yok eder içimizdeki biz’i,
yürek ve kulaklarýmýzý týkarýz,
„belki?“ lerden korkarýz.

Sorunlar vardýr Kiraz Aðacý‘m;
Yutuk dilin söylemediði
3 aþþaðý 5 yukarý ile kabaca tartýlan,
kör gözün görmediði
bizi göbekten baðlayan,
düþman eden ayýran,
korkutan falan.

Sorunlar vardýr Kiraz Aðacý‘m;
Çýkar-rüþvet-rant kokan, pis!
Korkuyla örter gideriz,
yalanla yok ettiðimiz
biz."

(*) KÝRAZ AÐACI 14 Þiirinden alýntýdýr. Yana yatýk italik satýrlar usta Þair Nazým Hikmet’e aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın: