BALTALI BABOŞ

Bu sabah erkenden gittiler.
Ýster istemez sevimli ve tatlý...
ister istemez.
Ya gözler ?


Sokaklarda kimsecikler yoktu.
Tüylerim diken dikendi.
Yaðmurdan ýslanmýþ eliyle,
bana
dokundu.


Tornavidayý cebimden çýkartýp montunun içine saklamýþtý.
Tornavidayý karnýna sapladý.
Tornavidayý eteði ile sildi.


Sakin ol.
Köþeye sýkýþtým.
Beni sinirlendiren de bu...
Kapana kýsýldým.
Þimdi ne yapacak?
Daha kaç kiþinin iþini bitirecek?


Üstümde bir örtü vardý,
Kardeþim haykýrýyordu.
Böyle bir haykýrýþ,ömrümde duymadým.

Söylediklerinde,babamda bayýlmýþ.
Ona da bir yatýþtýrýcý iðne yapmýþlar.
Yaðmur yaðýyor.

Ben kimsesiz ölmüþken,
yaðmur yaðdýðýný fark etmek aptalca!
Ama yaðýyor iþte.
Üþüyorum, üþüyorum


Buradan gitmek istiyorum.
Ancak, kalmam gerek gibi bir
duyguya kapýlýyorum.



Ýki saattir burada oturmuþ sigara içiyor ve yaðmuru seyrediyorum.


Odam kan içindeymiþ.
Çok soðukmuþ, yerler buz
tutmuþ.
Babam aðlýyordu.
Babam bir balta ile beni öldürmek istiyordu.


Boynunun damarlarýnýn attýðýný görüyordum.
Uyandým.
Çok soðukmuþ.

Uykularýnda nefes alýþlarýný
dinledim.


Canýný acýtacak bir þey bulacaðým,
çok acýtacak,
çünkü benimle uðraþmaya
yeltendin!
Benimle uðraþmak için deli olmalý!
Bu arada sana ipuçlarý vereyim.
Ben deliyim...


Korkudan öleceðimi sandým.
Bir an için inandým.
Arkamý dönünce, baltanýn parladýðýný görür gibi oldum.
Beni en çok korkutan da balta.

Ter içindeyim.
Çok soðukmuþ dün gece.
Deftere damlýyor.
Gözyaþý sanma sakýn.
Asla aðlamam.

Aðlayacak vaktim yok.
Yapacak çok iþ var.
Baltalarý bileme vakti geldi.
Sonunda kim olduðunu bilmek ümidiyle.


Van / Ýpekyolu /Hafiziye / Montana 4001

Çarþý...
Sosyal Medyada Paylaşın: