Yaðmurlarla can bulan ufacýk bir dereyim, Caný, deryadan saymak, benim haddime deðil. Onsekizbin âlemde küçücük bir zerreyim, Yýldýzlar gibi kaymak, benim haddime deðil.
Ne kimseyi incitir, ne de fitne ekerim, Âcizane fikrimi dizelere dökerim, Eðer hata edersem, cezasýný çekerim, Zoru görünce caymak, benim haddime deðil.
Bilirim ki bu dünya hiç kimseye olmaz yâr, Dünya geniþ olsa da; kabirler oldukça dar, Büyüklere hürmetim, küçüklere sevgim var, Aklý bedenden soymak, benim haddime deðil.
Hak kitabý okurum; yaþamak niyetiyle, Cezamý da çekerim, elbette diyetiyle, Nihayet bir insaným; kemiðiyle, etiyle, Yeyip, içmeden doymak, benim haddime deðil.
Hataya düþtüðümde, bilirim dönmesini, Öfkeliyken konuþmam, beklerim dinmesini, Kimler kabul eder ki hakkýnýn yenmesini? Gaiplerden ses duymak, benim haddime deðil.
Gurur, kibir yükünü, almak isteyen alsýn, Makamlar daðýtýlsýn, tevazu bana kalsýn, Kendisine güvenen gidip ummana dalsýn, Cahil aklýna uymak, benim haddime deðil!
Sabri Koca
tebriklerimle.......
Ben söyledim Hak yazmýþ,eritmiyor suyla,kar, Tamamý birkaç metre, diyemezmiþ yerim dar, Görülürmüþ hesap orda,kalamaz gurur,vakar, Mihneti zulme saymak, benim haddime deðil............. Nurettin GÜLBEY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.