Gamzelendi yine gönül

Bir çocukluk özlemi
Binbir umudun sýðdýðý, beyaz bulutlar
Gülmeler, sebepsiz
Sorgusuz
Sualsiz
Hani çocuksun ya, kimse sorgulamýyo neden güldüðünü
Çocuk olan kimliðin, öder bütün hesaplarý

Büyüyen bedenin
Tüm akýl oyunlarýna kafa tutarcasýna savrulsada dönen dünyada
Bitmeyen, çözümsüz hikayeler
Noktalarýn olmadýðý
Arkasý yarýnlarýn
Dünden kalan oyunlarý
Dilim sürçüyor
Alýþkýn deðilim söz etmem sevinçten, mutluluktan
Kursaðýmda öðüttüm, sessiz naðmeleri
Yüreðim pýr, pýr etse havalanýrken göðe
Göðüsüm mapus gibi, izin vermez kafeste

Yollara uzanan bir dul bakýþý
Çapaklanmýþ gözlerinle, aðlamadan sessizce git
Yürü gölgen seni uðurlasýn
Ardýna bakmadan, adým adým saymadan git

Gamzelendi gönül yine, hüzündür elbisesi
Yýllardýr deðiþmeyen bedenin ölçüsü bu
Küçük ellerinden sýcaklýk gitmiþ ise
Sararsýnýz öksüzü, üç beþ metre kefene




Sosyal Medyada Paylaşın: