Günler bir bir tükenip, hebâ olmadan ömür
Yanlýþ limana demir, atmayana ne mutlu!
Tüm gücüyle yüklenip verse de þeytan emir
Taate deyip zehir, tatmayana ne mutlu!
Ne mutlu! Ýncinse de, gönül incitmeyene
Diller kem söz dese de, aslâ kin gütmeyene
Mahâret, gidebilmek "hiç gelip gitmeyene"
Ýnsanlarý kendinden itmeyene ne mutlu!
Dünya, ahret tarlasý; diken ekme gül varken
Deme "secdeler için henüz daha çok erken"
Gündüz kepenk indirmiþ herkes uykuda iken
Seherlerde el açýp yatmayana ne mutlu!
Gâfil zevk-ü sefâda; "felekten gün çalýyor!"
Oysa farkýnda deðil gemisi su alýyor...
Bir ömürden geriye "eyvâh", "keþke" kalýyor
Günahlarýn selinde batmayana ne mutlu!
Ne varsa beþer için bunca izzetüikrâm
Beklenen secde, þükür; Yaradan’a ihtirâm
"Lebbeyk" deyip Rabbine, her emrine olup râm
Helâl aþýna haram katmayana ne mutlu!
Bak þu âciz hâline, düþün bir, tefekkür et!
Her alýnan nefesin bir bedeli var elbet
Hayat dediðin ne ki, sürmüyor ilelebet!
Dünya için ahreti satmayana ne mutlu!
Îmân en büyük nîmet, sevap kula kâr iken
Hakk yolun yolcusuna Yaradan’ý yâr iken
Ümmetin sevgilisi GÜL MUHAMMED(SAV) var iken
Safýný baþka yerde tutmayana ne mutlu.
Safýný baþka yerde tutmayana ne mutlu.
Mecit Aktürk