takvimden bir gün düþtü, yaþamak bize düþtü, bir arpa tedavülden kalktý, bir gazete mürekkebini döktü, solgun gri dama, is bulaþtý, ocaklar söndü, sonra, sonra yaþamak, sessizce tedavülden kalktý, aðrýsý, sýzýsý bize kaldý.... yine de yaþamak dedik, yine de gün’ aydýn dedik, en koyusundan, gri kül rengine, soluk benizli dünden kalan güne. gün de aysýn, benzi ruhsarýnda yaþa, der gibi. Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.