VURDUMDUYMAZ

ne zaman bir mekânda otursam,
hayalin hep yan masada...
sýrtým terliyor oturur oturmaz,
gözlerim kamaþýyor.
güneþ vurmasa da,
ýþýk yanmasa da!..
su bazlý bir þeyler istiyorum,
býyýklarý yeni terlemiþ garsonlardan...
eski üzümlerden bahsediyorlar bana,
yeni anasonlardan...
getirin diyorum,
getirin ne varsa!..
karneye baðlanmadý ya anasýný satayým,
getirin masaya ne kadar sýðarsa!..
ikide bir dönüp,
hayalinin oturduðu yöne bakýyorum...
önündeki tuzluk bozuk atýyor,
ben yine bakýyorum...
profesyonel isteklerde bulunuyorum amatör sanatçýlardan,
sevdiðin müzikleri peçeteye yazýyorum isim isim...
baðlama Arguvan,
ney Taksim...
gözlerim yaðýyor aralýksýz,
kafam esiyor...
efkarýn açýþ konuþmasýný bandrollü bir raký yapýyor,
küfrün kurdelesini kaçak bir sigara kesiyor...
önce daramý hesaplýyorum parmak hesabýyla,
sonra netimi...
uzayda pek bir yer kaplamadýðýmý görünce,
kutsal bir emanet gibi korumaya çalýþýyorum metanetimi...
sanma,
içtikçe güzelleþiyorum!..
içimde büyüyen kurtlarla boðuþuyorum biteviye,
dýþýmda geliþen olaylarla cebelleþiyorum...
yanaðýmdan Süveyþlik bir su süzülüyor,
aðzýmdam akrostiþ bir þiir damlýyor...
benim masada Nuh Tufaný,
senin masada yaprak kýmýldamýyor!..
yumruðumu masaya vurup kalkýyorum,
yan masadan duymuyorsun beni...
vurdum
duymaz
seni!..
Sosyal Medyada Paylaşın: