Sizi alnýna býçak dayanmýþ Bir nehir yataðýnda buldular Bu sefil sulardý ellerinizi çürüten tanýðýnýz…
Hoyrat bir geceyle kývrýlýyordunuz Þuramda sýzlayan bir ömrün peþine Adýmlarýnýz iz oluyor Boylu boyunca ardýnýza yapýþan Figüran sevince. Boynuna ip baðlanmýþ atlarýnýn Koþtukça geriliyor Taþlara uðuldayan ardýnýz.
Bunca yýl uyuttuðunuz yalan Uyanýyor bakýn topraðýn koynundan Ilýk bir akþam rüzgârý gibi vuruyor kayalýklar Sessiz sedasýz Ýnsan yanýma en çok Ve içerliyor içim içerlediði kadar Biliyorum siz Alevlenmeye baþlayan saman telaþýsýnýz Açlýðý sýrtýna yüklemiþ Bir çocuk sevincine bile çok görünen
Elveda diyemeyen bir yolcu yâda Bir zamandan diðer zamana kara sularýn…
Unutsun su ýslanmayý Ateþ yanmayý unuttu
—Ki hüznüm aç karnýnda yürürken unutmuþluðun
Bir baþka söylenir burada aðýtlar Burada baþka bir aðýz dolusuyla Baþka bir hayatýn kimliðiyle
Kýl gibi ince zavallý boyunlarda kursak
Sözlerim bir sis gibi çöküyor soluðuma
Burada aðýzlar sadece ýslýk çalýyor
—Ölüyor musun?
—Henüz veda demediler…
Temmuz 2008 Erdoðan Ateþ Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.