TEK AYAK

Ödünç imajlarýmdan sýyrýldým
Nefes nefese bir hayatýn
Dolu dizgin kýsraklarýný savurdum
Dünya denen yuvarlakta
Tek ayak, durabileceðim kadar durdum.
Yazarak kurtuldum ölmekten
Yazdýkça duruldum.
Belleðimde kelimelerim sýð þimdi
Hiçbiri yetmez halimi arz etmeye
Toprak kokusu iliklerime iþlerken
Yaðmur sicim olmuþ,
gözümü perdelemekte.
Özümü arýyorum
Acep nerde?
Ülkü Kara

Sosyal Medyada Paylaşın: