Düşler İçinde

Yüreðim paramparça olmuþ kanadýkça kanýyor þimdilerde.
Un ufak olmuþ hayaller yarýda kalan hayatlar var peþimde.
Nereye gitsem nereye kaçsam hep bir hüzün
Uzadýkça uzayan gün geçtikçe kanatan bir özlem
Sebepsizce dökülen durmak bilmeyen yaþlar var artýk gözlerimde.

Kalanlardan, gitmek diye bir acý olduðunu öðrenen aklým
Aklýmýn artýk hükmedemediði kalbim
Ruhsuz tek baþýna kalmýþ bir beden var artýk üzerimde.
Tarifi mümkün olmayan bir acýnýn ortasýnda
Aðýtlar yakýlmýþ, büyük bir yas var þimdi içimde.
Lakin bir de sen diye bir gerçek var düþümde
Öylesine güzel öylesine muazzam öylesine kendine hayran býrakan.

Öylesine kötü bir düþ içindeyim iþte þimdilerde.
Leylaklar çiçek açmayý býrakmýþ kelebekler sürgün yemiþ bugünlerde.
Ürkütülen kuþlar, denizi kýyýsý olmayan þehirler
Maviliðini kaybetmiþ bir gökyüzü var þimdi içimde.
Siyahýn egemen olduðu bir gökkuþaðý
Ümitsizliðin içinde hapsolan bir ülke
Zapt edilemeyen savaþseverler var artýk önümde.
Dertleri, yaþlarýndan da büyük çocuklar büyüyor içimde.
Ürkek Ceylan yavrularý gibi her biri, korktukça unutmuþlar sanki gülmeyi.
Radyolarda çalan eski, hüzünlü bir þarký gibiyim iþte þimdilerde
Dinledikçe acýtan acýttýkça kanatan kanattýkça iyileþmeyi unutan.
Lakin bir de sen diye bir derman var düþümde
Öylesine güzel öylesine muazzam öylesine yarama merhem olan.

(YUNUS KARTAL ANISINA)

Oktay KARTAL


Sosyal Medyada Paylaşın: