Günahı yok aşkın diyordun
Ben aþký aradým, mavi gözünde,
Kudretten verilmiþ, nur diye geldim.
Tebessümü gördüm, o mah yüzünde,
Özünde ziyasý, var diye geldim.
Ruhum ferahlýyor, andýðým yerde,
Bu sevda uðruna, tutuldum derde.
Derdi’min dermaný, lokmaný nerde,
Dertliyim yara’mý, sar diye geldim.
Yoluna baþ koydum, ben bile,bile.
Niyetim kavuþmak, solmayan güle,
Ateþin’le yanýp, dönmüþüm küle
Yangýn yüreðime, kar diye geldim.
,
Ben sevdaný çektim, candan býkmadan,
Vaz geçmem aþkýmdan, caným çýkmadan
Öldürsen’de ölmem, kalbe sýkmadan.
Kalbimi içinden, vur diye geldim.
Günahý yok aþkýn, diyorlar bana,
Aþk için bu caným, ekber kurbana.
Toprak olsa bile, dayanmaz buna,
Biçare halimi, gör diye geldim.
Tuncay’ým dönmüþüm, mecnûn deliye,
Düþtüm çöllerine, bulayým diye.
Sen ecel gönderdin, bana hediye,
Ölsemde gam yemem, yar diye geldim.
Tuncay Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.