Yaratýlmýþ kul biriyim,beþeri insan benim, Eyyûp gibi sabýrlý ol,o rahmaný incitme. Esiri gurbeti fani,toprak olacak tenim, Ruh bedende emanettir,o cismani incitme.
Sen ilmi aziz edersen,candan aziz can yoktur, Zemm edip yerme kýnama,cezasý gayet çoktur. Uymasa asi nefsine,vicdanlar temiz paktýr, Tabiata nazar eyle, o gül þaný incitme.
Haktan ayrý olanlarýn,dünyasýdýr zamanlýk, Ben insaným diyen insan,akýbeti viranlýk. Düþenlere el tutmaktýr,bizde asýl insanlýk, Periþandýr biçaresi, o hicrâný incitme.
Nedir sendeki bu efkâr,bulunmaz mý dermaný, Muhannete mihnet etme,yazandýr o fermaný. Kula kulluk yaratmamýþ,aleminde insaný, Sarýlmaz ki dil yarasý,o bir caný incitme
Tuncay neyler malý mülkü,kime kalmýþ bu faný, Hüküm etsen dünyasýna,Nuh yaþadý tufaný Ehli sanatkâr olmanýn,çýraklýktýr her yaný, Ustalarý bizim için,zer-niþaný incitme.
Tuncay Akdeniz
Ustalardan inciler
Ýncitme gönül denen kutlanýlmýþ o cismi Günahýna giripte zun eyleme o ismi Ruhuna düþen gölge nizar etmesin resmi Vazifesinde kulun ol RÜMAN ý incitme....... Yasemen Akyürek Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuncay Akdeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.