Doksan dokuz adýyla, arþ-a yazýldý ismi, Gerçek aþkýn sahibi, haz’ýndaki bayraðým. Al rengi þehit kaný, yapamazlar bu resmi, Bir milletin sevdasý, özündeki bayraðým...
Göründüðün her yerde, yer gök olur gülistan, Uðruna þehit vermiþ, sana hayran Türkistan. Zaferiyle yazdýrdý; Çanakkale’de destan, Ya Ýstiklâl ya ölüm, sözündeki bayraðým..
Þüheda þehitleri, vatan vatan diyerek, Göðsünü siper edip,canlarýný vererek. Damarýnda’ki kaný, kanýma katan yürek, Asrý sâadetimin, izindeki bayraðým...
Allah Allah sesleri, inletirken bu arþý, Alperenler göðsünü, gerdi düþmana karþý. Doksanbin þehit verdi, Sarýkamýþýn kýþý, Al duvaklý gelinin yüzündeki bayraðým
Yedi düvel þahittir, kurtuluþ savaþýma, Þerefsin al bayraðým, kahraman o þanýma. Kul Tuncay gerekirse, sarsýnlar naaþ’ýma, Ýstiklal marþýmýzýn, gizindeki bayraðým...
Tuncay Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuncay Akdeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.