Güneþ var Bülbüller ötüyor bir hoþ Esen rüzgarla kulaðýma gelen yaprak sesleri çok mayhoþ
Ey aþk çevremdeki yeþillik gözlerini hatýrlatýr bana Kaybolduðum o derin ormanda Fakat aþk dediðin iki aðacýn arasýndaki Hamakta bir saða bir sola
Olabildiðince umut baðladým sana Aþk ile esen rüzgar benden yana son bulsa Bir nefesinde sarý papatya Gözlerindeki yosunlar hep beni ýsýtsa Üþümem o vakit gamzelerindeki ýrmaklarda
Umutlar aþka verilen en lütuflu ceza Hayallerimizi kampçýlýyorlar adeta Bize en büyük hedeftir vefa Cennet kokulum ile son bulsun bu cefa
Sosyal Medyada Paylaşın:
esesligizem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.