D Ü Ş T Ü M
104- D Ü Þ T Ü M
Bu dünya bir han, gelip, giden yolcu,
Asla bulaman, daimi kalýcý,
Görmesen de, Elbet var, Hünkar Hancý,
Rab’bin izniyle gonca güle, Düþtüm.
Annemin candan sevgisi büyüttü,
Ninnisiyle mýþýl, mýþýl uyuttu,
Acýmasýz beþer, aklým þaþýrttý,
Boz bulanýk kükreyen sele, Düþtüm.
Serilip serpildik, Kardelence açtýk,
Ýlim, irfan için gurbet ele uçtuk,
Nazlý yar sevdik, kendimizden geçtik,
Yar’in ardýndan kýzgýn çöle, Düþtüm.
Gönül kalemi kýrýk, yazmaz yazý,
Aþk yarasý derin, depreþir bazý,
Yürek közünden söyler, bir çift sözü,
Ýnim inim inleyen dile, Düþtüm.
Yiðidin kaderi sözel dilinde,
Dilin inlemesi, kalbin elinde,
Kalbi doðru yönlendiren beyninde,
Sonu gelmez dikenli yola, Düþtüm.
Deli divane rüzgarla savruldum,
Sinemde dil yarasýyla kavruldum,
Çýlgýnca çaðlayýp coþtum, duruldum,
Halimden yüksünülen hale, Düþtüm
Ömür gelir- geçer, Ah ile vahla,
Zarý zarý aðladým, kaldým darda,
Baþýmý kaldýrýp, sessiz bakmamda,
Dört ayaklý salla, Ahrete Düþtüm.
ÞUBAT-2021
Süleyman YILDIZ
(Lemos 5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.