Özlem
Bak yine buradayým, yine sana yazmaktayým
Fakat diðerleri gibi bundan da haberin olmayacak
Keþke anlatabilsem seni ne kadar özlediðimi
Yýllardýr gözünden tek bir damla yaþ akmamýþ bir insanýn,
Her gece saatlerce aðlamasý gibi
Özledim kelimesi o kadar sönük kalmakta ki içimde yanan ateþin yanýnda
Kliþe bir cümledir bu fakat gerçekten öyleymiþ
Sana olan özlemimi anlatacak kelime yok sanýrým
Yada ben bilmemekteyim henüz
Gerçi ne farkeder ki sana söyleyemedikten sonra
Taþýyamaz oldukça bu yükü, kaðýt ve kaleme sýðýnýyorum
Aslýnda bir nebze yardýmý dokunmakta
Lakin direkt sana karþý söylemek isterdim tüm yazdýklarýmý
Gözlerine bakarak, uzun ve derin bir bakýþla seni izlerken
Kendiliðinden dökülsün isterdim kelimeler
Olmayýnca olmuyor iþte, ne gelir ki elden
Birlikte hayaller kurmak gibisi yoktu benim için
Zaman kavramýndan kopar uzaklaþýrdým bu dünyadan
En soðuk kýþ günlerinde bile sýcacýktý ellerim
Çünkü sen vardýn ve anlardýn üþüdüðümü tutardýn hemen ýsýtmak isterdin
Artýk yoksun ve ben ne kadar sýcak olursa olsun titremekteyim
Sen yoksun, ellerin, gözlerin ve en önemlisi benim için söylediðin aþk kokan cümlelerin yok
Eskiden sadece senin olduðun tarafa bakardým,
Bilirdim çünkü orada olduðunu ve bana baktýðýný
Lakin þimdi nereye baksam yoksun, seni arýyor bulamýyorum
Aklýmý yitirmek eþiðindeyim artýk
Gittiðin güne bir çivi çaktým ve kaldým o günde
Sonrasý olmadý olmayacak
Neye yarar yaþamak, sen olmayacaksan
Sensiz yaþanacaksa eðer günler,
Kalsýn istemem
Ahmet Aytaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.