KAN GÜL KOKAR MI?
Kan hiç gül kokar mý Anita?
Parmak uçlarýmda dolanýr, utancýyla
Baþka þehirlerin mis kokulu caddeleri.
Þehir, kendini karalayan bir bulutu düþler mi?
Çürümüþ meyveyi kurt kemirir
Ah Anita!
Beynimde bir demir, bir demir
Ve “çeliðe su verilir.”
Düþ, parmak izlerimden
Þehir gözlerimden silinir.
Pencerede bir saksý
Gölgemden önce devrilir.
Anlamayacaksýn beni Anita
Prangalarýný çözeceðim fikrimin
Bir ocakta su nasýl kaynarsa
Sigaramdan öyle düþeceðim seni parça parça.
Kan hiç gül kokar mý Anita.
Sokak köþelerinde vuruldun mu hiç sen?
Hayallerinin içinde yatakta gömüldün mü?
Mezar taþýný koymadan baþ ucuna,
Çelik yanýna su verdiler mi hiç senin?
Evden çarþýya yalýn ayak çýkarken,
Uçurtmaný bir taþla çaldýlar mý hiç?
Þehrinin evlerini, o evlerinin taþlarýný
Tuðla tuðla yýktýlar mý hiç senin?
Ah Anita.
Düþ parmak izlerimden.
Þehir gözlerimden silinsin.
Ve ben bir çocuðu
Hayal kýrýklarýnýn içinde
Kaðýttan gemi yürütürken
Severim.
M.Ö./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.