YÜZÜMÜZ GÜLSE DE
Fikrimden bir gül süzülür
Düþer ince ince pencere kenarýndan
Bir kuþ havalanýr,
Bir limandan geçer mi martýlar?
Þarkýlarýný ezberler mi, gençlik parkýnda dolaþanlar?
Ya da Ulu Cami önünde mendil açanlar?
Gözlerimden bölük pörçük bulutlar geçer.
Hasret mi taþýr yoksa özlem mi tüter?
Ufkumdan az önce bir güneþ batar.
Utancýndan mý bu kýzýllýk, yüreðime yangýn salar.
Bilmezsin neden erkenden düþer saçlara ak?
Belin iki büklüm olmadan durman yasak.
Hadi kalk gidelim Þelale’ye, bir çay ýsmarlayayým.
Daðýtalým efkarlarý baþýmýzdan, keyfimize bakalým.
Ne de olsa bu derdi, bu yüreði taþýrýz içimizde.
Yüzümüz gülse de içimiz kan gölü vaziyetinde.
Sorarým kendime hayatýn yorgun yüzü
Neden düþer yüzüme?
Sorumlusu kim, omzuma yüklediðim
Bu hüzünle,
Gölgem vurur mu pencerene?
Yýktýn bütün kelimeleri üstüme.
Sözlüðüm darmadaðýn.
Fikrimden bir gül süzülür.
Ansýzýn Nesimi gibi derim yüzülür.
Hadi kalk gidelim Þelale’ye, bir çay ýsmarlayayým.
Daðýtalým efkarlarý baþýmýzdan keyfimize bakalým.
Ne de olsa bu derdi, bu yüreði taþýrýz içimizde.
Yüzümüz gülse de içimiz kan gölü vaziyetinde.
M.Ö./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.