Renkleri sevdim ömrüm boyunca ve güneþin bakýþýnda kuþlarý Kar tanelerinde sevdim beyazý
Kara kýþý bilmemek ayýptý gözümde
O yüzden göz yaþlarým hep; kara yakalanýrdý
Soðuðun sýcaðýnda yanardý dað uðultusu, çan, cam ve can Ses, kýrýlma ve nefeste ölüm, Bana kalýrdý...
Bu þiir ömrüm gibi çok uzun sürebilir Belki de pek kýsa Onu, Tanrý bilir.
Ýçimin aynalarýnda yüzleriniz Ve alaþaðý ettiðim suda dua Yüzü suyu hürmetininize dokunduðum tin Toynaklarý taylarýn belki bana, Kim bilir belki de Tanrý’ya yadigar kalýr...
Gün gelir Dünya deri deðiþtirir Rüzgârýn ayak izleri, Tanrý’ nýn gölgesi, denizin mavisinde tin, çocuklarýn neþ’esinde ten, salýncak gýcýrtýlarýnda gün ki; çocukluðu geçmiþimizin, yani mutluluk, bize kalýr....
Gün gelir.....!
27 Ocak 2018- G.A._30 Ocak 2021 Sosyal Medyada Paylaşın:
mimoza2023 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.