Zemzemin hikayesi

Ýbrahim, ulu dedem bu ne büyük sýnanýþ
Bu ne yüce bir sevgi, bu ne yüce inanýþ
Nasýl býraktýn aileni kýzgýn kumlarýn kucaðýna
Nasýl dayandý ki bilmem, yavrun çölün sýcaðýna
Hâlâ Hacer anamýn sanki sesleniþini duyarým
-Bu ýssýz yerde bizi kime emanet ettin Ýbrahim!

Ýbrahim gider hem de hiç ardýna bakmadan
Nasýl baksýn ki bakamaz, böyle emretmiþ Yaradan
Çünkü emir Rabbindendi onlarý orda býrak dendi
Allah’ým bu ne sevgi ki evlat sevgisini yendi
O ki nerdeyse bir asýr evlat hasretiyle yandý
Tam evladýný bulmuþken evladýyla sýnandý

O an anlar Hacer anam bu gidiþ baþka gidiþ
Yârine seslenir amma sesleniþ ne sesleniþ
Sesi toktu
Sesinde korku yoktu
-Bu senin takdirin mi yoksa rabbimim mi der
Dönme, dönmen yasaksa bir iþaret et yeter
Zavallý dedem son gücünü kullanarak sallar baþýný
Meleklerden utanarak içine akýtýr göz yaþýný

Sakinleþir Hacer anam o an eþini daha çok sever
Var git efendim yoluna, Mevlâ’m bize yeter der
Þimdi hacýlarýn say ettiði safa ve Merve arasý
O zamanlar çöldür, kumlarýn arasýnda taþlar
Bir Safa’ya bir Merve’ye anam koþturmaya baþlar
Bekler bir imdat, arar bir kervan
Allah’ým bu ne yüce bir sabýr, bu ne yüce bir iman
Ancak Ýbrahim’in eþinde böyle bir iman bulunur
Bizlere de böyle iman nasip eyle ne olur



Anne ve yavruyu çölün sýcaðý kavurur
Ateþte yanmayan Ýbrahim’in yüreði bir kor olur kavrulur
-Ya Rabbi der Ýbrahim
Bu ne büyük sýnanýþ sanýrým yok bir eþi
Nemrut’tan beter yaktý ayrýlýðýn ateþi
Ne olur emretsen bu ateþte serin olsa
Ailemden haber ver ki kalbimden gitsin tasa
-Ya Ýbrahim der Rabbim, sen Halil’im deðil misin?
Nerde görülmüþ sevilenin sevene ihaneti
Sabret, sabretmiþ ol ki hak edesin cenneti

Sabretti Ýbrahim dedem
Hem sabretti hem aðladý
Kimsesiz Hacer anam aðladý
Susayan sabi aðladý
Olaya þahit olan çöldeki melekler aðladý
Gökteki melekler aðladý
Dayanamadý, Ýbrahim’in dostu Cebrail, o da aðladý
Hem de arþ-ý alâ’ya yüz sürdü, izin istedi aðladý
Ýzin geldi Rabbinden, tez yetiþ Cebrail’im diye
Artýk durur mu Cebrail
Yýldýrým oldu yetiþti, þimþek oldu yetiþti
Belki de yeryüzüne hiç o hýzla inmemiþti
Çarptý kanadýný yere yer yarýldý
Yer sevindi, sevincinden zemzem olup aðladý

Ne zaman zemzem içsem iþte o aný yaþarým
Safa’dan Merve’ye doðru Hacer olup koþarým

Medine, 7 Ramazan 1428 Çarþamba

Sosyal Medyada Paylaşın: